Давлатдманд Хол. Тасаввур намекунам, ки ин ном барои ҳамватане ноошно бошад. Зеро беш аз ним аср боз садои дилнишину таронаҳои рўҳбахшаш дар фазои ҳар як хонадони тоҷикистонӣ танинандоз аст. Ў дар фаъолтяти эҷодӣ услуби хосаи худро ташаккул ва рушд додааст. Устоди ҳунар, фалаксарои номвар Давлатманд Хол ба ашъори баландмазмуни шоирони классики форсу тоҷик ва адибони муосир оҳанг баста, онҳоро бо сабқи ба худ хос месуруду месарояд. Теъдоди сурудҳои эъҷодкардааш аз 200 бештаранд.
В эпоху глобализации, когда развиваются процессы международного сотрудничества, расширяется поле культурного обмена, усиливается интерес к возрождению, сохранению и развитию самобытности музыкальных и танцевальных традиций, народное художественное творчество играет немаловажную роль в исследовании единства и в то же время многообразия и особенностей в каждой культуре. Этот процесс является основой возрождения прежних и освоение новых форм отношений между странами.
Мусиқӣ ба унвони ҳунар аз қадимтарин замонҳо ҳамқадаму ҳамнафаси мардум буда, дар ғаму шодӣ, бурду бохт, муваффақияту нокомӣ ва дарду ранҷ инсон ва дар маҷмӯъ, мардумро шарикӣ кардааст. Инсон дар қолаби анвои гуногуни ҳунар, аз ҷумла мусиқӣ бо зиндагӣ канор меояд ва орзую ормони худро буруз менамояд. Зимнан, тавассути оҳангу наво ва шеъру суруд инсон ба зиндагӣ тамоси фаъол барқарор месозад ва дар партави созу овоз ба олами хаёлот сар зада, дар имтидоди маҳдуди замонӣ ормиши равонӣ ва ҷисмонӣ пайдо мекунад. Чун инсон дар гирудори умр ва мушкилоти зиндагӣ худро гум мекунад, ба василаи мусиқӣ эҳсоси сабукӣ менамояд ва ин амал як навъ ҷуброн ва ё компенсатсияи равонӣ маҳсуб меёбад.